Ski 2022 - Crans Montana

De voorbereidingen en het vertrek van onze ski reis lopen gesmeerd vandaag. Eerder deze week werden alle reistassen en ski gerief zorgvuldig geselecteerd, gecontroleerd en ingepakt. Vrijdag voormiddag nog even met de auto naar de carwash, en langs de bandencentrale voor een gehuurde dakkoffer. We reizen immers met vier volwassenen in één auto en dan is de gewone kofferruimte niet voldoende. Zeker niet wanneer ook ski-latten en ski-schoenen mee moeten.
We vertrekken om middernacht met als doel de grote winter-drukte op de weg voor te zijn. Dat is ons aardig gelukt. We doorkruisen België in 2,5 uur rijden en ook in het noorden van Frankrijk is er haast geen kat op de baan. Vanaf Basel zijn er iets meer wagens, maar van een echte drukte is geen sprake. Enkel in Lausanne schuiven we een kwartiertje aan.
Na amper 11 uur rijden komen we aan in Crans-Montana.
We parkeren de auto veilig aan het hotel en gaan eerst op zoek naar een kleine lunch. Verder verkennen we het dorpje, zoeken een geldautomaat en ontdekken enkele mooie plekjes in het dorp. Crans-Montana ligt erg mooi gelegen met een uitgestrekt zicht over het dal van de Wallis.
In de late namiddag het gekende ritueel van de eerste dag op skivakantie: afhalen van het gehuurde skimateriaal voor Lotte. Ook hier gaat het al bij al nog redelijk vlotjes.
Verder niks speciaals gedaan. De autorit en een nachtje zonder slaap laat zich nu toch voelen. Na een heerlijk diner in ons hotel gaan we vroeg naar onze kamer. Nog even de ski- en wandel-plannen voor morgen overlopen en dan kruipen we snel onder de wol.

Vanmorgen vroeg uit de veren. Lotte had gisteren al het plan om de eerste bakjeslift naar boven te nemen. Die start om 8.15u.
Met de juiste motivatie slagen we erin om vroeg op te staan, zitten we als één van de eersten aan het ontbijt, en staan we om 8.20u aan de kabelbaan. Wat een succes voor een eerste ski-dag!

Op de piste is het op dit uur nog heel rustig. En eigenlijk blijft het de hele voormiddag opvallend rustig op de piste. Vers geprepareerd, weinig volk en een staalblauwe hemel. Wat wil je nog meer…

Tijdens de voormiddag worden we nog getrakteerd op een vliegshow. Een stuk of acht stuntvliegtuigjes maken formaties en voeren loopings uit. We staan vol bewondering te kijken. Er is hier vandaag een wereldbekermanche ski, we vermoeden dat deze show hier iets mee te maken heeft.

Na een intensieve ski voormiddag lunchen we boven op de top van Les Violettes. Na onze rösti nemen we de laatste afdaling voor vandaag. Spieren voelen moe aan, en pistes worden lastiger. We nemen liever geen risico’s.

Het wandelteam plande vandaag een wandeling naar Crans. Het werd een fikse tocht van 7,5km. In Crans ontdekken ze de grandeur van de streek. Er is namelijk een mooie winkelstraat met alle dure winkels. Het bewonderen van deze winkels bleef echter beperkt tot vitrine-kijken.

In het hotel komen ski- en wandelteam weer samen en genieten we samen van een duik in het zwembad.

Vandaag staat voor het ski-team een tocht naar de top van het skigebied op het programma. We nemen de kortste route naar de Plaine Morte. Op 2927m hoogte staan we aan de voet van de gletsjer. In de winter zie je daar niet zoveel van natuurlijk. Een grote sneeuwvlakte, maar erg onder de indruk zijn we niet. De afdaling naar beneden is echter wel adembenemend mooi. Met een prachtig zicht op de Matterhorn, Dent Blanche, Grand Combin en de Mont Blanc. Deze 4000ers liggen magnifiek te blinken in de zon.

Na de gletsjer afdaling verkennen we nog verder de oostkant van het skigebied. Daarna nemen we nog een paar gekende pistes. Zo komen we uiteindelijk aan 9 afdalingen. Goed voor 32km ski-plezier.

Lotte heeft vandaag haar papegaaien-skipak aan, en oogst hiermee toch veel bekijks en vrolijke gezichten.

Na de middag keren we terug naar het hotel. Daar ontmoeten we ook het wandel-team. Die hebben een interessant wandelgebied gevonden aan de golf van Crans. Weeral een flinke winterwandeling met een heerlijke koffieshop tussendoor. Ook de wandelaars genieten van de omgeving en van het uiterst zonnige weer.

Vandaag de derde dag ski, dat is altijd een risico. Vooral ik heb last van stramme spieren. Bij Lotte is er niet veel van te merken. Lotte springt vlotjes uit bed en moet wat achter mijn veren zitten. Dank zij de drive van Lotte staan we wel weer om 8.20u aan de kabelbaan. Dat maakt dat we weer heel vroeg op de piste staan en heerlijk kunnen genieten van vers geprepareerde pistes. Wij zijn zo goed als alleen op de piste en kunnen dus rustig onze gangen gaan. Heerlijk!

We verkennen vandaag de oostelijke kant van het skigebied. Ook hier vinden we weer prachtige, brede en goede pistes. Een pluim voor dit skigebied.

Alleen de wegwijzers mogen wat duidelijker. Twee dames alleen in een skigebied, zorgt af en toe wel voor wat oriëntatie problemen. Gelukkig steeds zonder grote gevolgen.

We hebben vandaag afgesproken om samen beneden in het dorp te eten. We skiën tot 12u en gaan dan samen met moeke en vake lunchen in het dorp. Na de lunch is het tijd om wat souvenirs te shoppen.

Al bij al een rustige dag vandaag. Maar wel weer zonovergoten. Een beetje sluierbewolking in de namiddag, maar voor de rest overmatig veel zon.

Sta me toe te beginnen met het wandel-team vandaag. Iedereen voelt zich goed en is uitgeslapen. Ideaal voor een flinke winterwandeling. De bus brengt onze wandelaars enkele haltes verder bergop. Van op deze hoogte vertrekt een mooie wandeling over besneeuwde wegen terug richting Montana. De foto’s liegen er niet om.

De skiërs hebben ambitieuze plannen. We proberen enkele off-piste trails te volgen. Voor Lotte allemaal prima. Marijke heeft er wat meer last van en kan tot dusver nog niet echt genieten van het off-piste gedoe. Elk om beurt totteren we wel een keer in de sneeuw. Gelukkig zonder al te veel schade.

Vanmorgen opgestaan met toch wel een pijnlijke pols en flinke blauwe plek van de off-piste kuren van gisteren. Vandaag toch maar weer gewoon braaf de pistes volgen. We blijven vooral aan de westkant van het skigebied. Hier liggen nog verschillende pistes die er nog niet gedaan hebben. En eerlijk gezegd… de mooiste zichten van de hele week zien we hier op deze flank.

Voor de lunch had ik gisteren een tafeltje gereserveerd boven op de top van de Bella Lui. We genieten op 2500m hoogte met z’n tweetjes van een echte Zwitserse kaasfondue “with a view”. Maar 1 woord: genieten!

Na het eten nemen we nog uitgebreid tijd voor een fotoshoot en dan de laatste dalafdaling van de dag.

De wandelaars hebben ook weer flink hun best gedaan. Eerst een eindje met de bus en dan verder te voet naar Barzettes. Het eerstvolgende dorpje op de flank. Het wordt echter niet zomaar een wandeling. Ze passeren verschillende pistes, soms met een tunnel maar soms ook om te voet over te steken. Zo neemt ons wandel-team ook een stukje deel aan het ski-gebeuren.

De laatste dag van onze vakantie.

Wandelteam neemt de bus naar Aminona. Twee dorpjes verder en het meest oostelijke stuk van het skigebied. Aan de foto’s kan je duidelijk zien dat er in de dorpjes niet veel sneeuw meer ligt. De overmatige zon van de afgelopen week is duidelijk zichtbaar. Waar er in het begin van de week nog flink wat sneeuw lag, is die nu helemaal verdwenen.

Ook voor de skiërs is het de laatste dag. We hebben een route voorbereid en we zijn van plan om iedere flank van het gebied nog een keer te doen. Om 8.50u staan we aan de kabelbaan en we zullen uiteindelijk 5,5 uur skiën om via 15 afdalingen een afstand van 55km af te leggen (liften inclusief). We zijn blij met onze prestatie maar ook wel moe van deze ski-week. Onze vermoeide beenspieren geven duidelijk aan dat het nu wel goed is geweest. Tijd om het gehuurde materiaal terug in te leveren en de valiezen in te pakken.