25 juli: Glencoe
Oei… we zagen het gisteren al op onze weerapp. Maar de ochtend bevestigt de voorspellingen. Lage wolken en miezerig weer, op onze enige wandeldag in Glencoe. Glencoe is een absolute aanrader om wandelingen te doen. Het is een prachtig gebergte aan de West Highlands.
Tja, beetje regen schrikt ons niet af. Na het ontbijt doen we onze wandelschoenen aan, de auto in en hop naar de parking “Three Sisters view point” waar onze wandeling begint.
Aanvankelijk was het de bedoeling om hier een stevige wandeldag van te maken met een tocht van 12km en veel hoogtemeters. Maar helaas hebben de omstandigheden ons een beetje beperkt in onze planning. We besluiten om het eerste deel van de lange wandeling te doen tot aan de “Hidden Valley”. Heen en terug een tripje van rond de 4km met ong. 300 hoogtemeters.
Het regent bij momenten goed door. Onze regenjassen, schoenen en rugzakken worden behoorlijk getest op de waterdichtheid.
Maar het moet gezegd, ook met die lage wolken heeft het Schotse landschap wel iets. Het wordt allemaal wat mysterieus op deze manier.
Wanneer we na een (voor mij) pittige klim bij de Hidden Valley aankomen vinden we een mooie ruime bergkom met links en rechts een hoop riviertjes en watervallen. Het uitzicht hier is echt de moeite. De wolken trekken almaar hoger, dus hoe langer we hier zijn, hoe meer we van het landschap kunnen zien.
Lotte en Wim twijfelen erg hard om toch verder te stappen en de tocht van 12km te doen. Van mij mogen ze. Ik zou dan zelf wel terugkeren langs waar we gekomen zijn. Maar na lang aarzelen en veel overleg beslissen ze om toch maar niet te gaan. Het risico op opnieuw slecht weer en gladde steile wandelwegen nemen ze liever niet.
Wanneer we rechtsomkeer maken en aan de afdaling beginnen, klaart het hoe langer hoe meer op. Zo kunnen we toch nog genieten van enkele mooie uitzichten en watervallen. Hoewel we het redelijk koud hebben dankzij onze natte kleren.
Al ver op het einde van de wandeling maak ik nog een schuivertje. Ik voel heel goed dat m’n enkels meer dan voldoende werden belast vandaag. Gelukkig kom ik in een stukje zacht mos terecht en is er voor de rest niks aan de hand.
We rijden na de wandeling terug naar ons huisje in Kinlochleven. Aangezien we hier goed op tijd zijn, en ik er voor kies om m’n gemak te houden voor de rest van de dag, hebben Wim en Lotte de kans om hun eigen goesting te doen: Wim wandelt vooral in en rond het dorpje (naar de waterval, energiecentrale en de oever van Loch Leven). Lotte profiteert ervan om op haar tempo nog een extra wandeling/looptocht af te werken. Ze volgt de gpx voor de rondwandeling naar Loch Eilde Mor voor een extra 11km. Deels doet ze die lopend en deels wandelend. Op 1 uur en 58 minuten heeft ze deze tocht afgewerkt. Respect voor die jonge sportieve beentjes.
