27 juli: Road to the Isles

Wat een prachtige dag vandaag! Hou u vast, het wordt een lang verslag…

We hebben een redelijk uurschema te volgen vandaag. Twee timings die we willen halen: 1. de Harry Potter stoomtrein en 2. onze overzet naar Isle of Skye.

Volgens de website van de Jacobite Steam Train passeert deze trein om 10.45u aan de iconische Glennfinnan viaduct. En dat plaatje wil ik absoluut gezien hebben. We vertellen dit tijdens ons ontbijt aan onze supervriendelijke gastvrouw van de B&B. Zij waarschuwt ons dat het daar superdruk is, en dat je ten laatste om 9.30u aan de parking moet zijn of je hebt geen plaats meer. Oh jee, we schakelen een versnelling hoger, snel tanden poetsen, rugzak inladen, afrekenen en proberen op tijd bij Glenfinnan te zijn. We arriveren er om 9.38u en we hebben nog plaats op de parking. Oef!

We wandelen samen met een hele hoop mensen richting de Glennfinnan viaduct. Het is hier echt belachelijk druk. Iedereen wil hetzelfde “unieke” plaatje met de stoomtrein. Je zal zien op de collage hieronder dat er nog mensen waren. Maar we trekken ons er niks van aan, en installeren ons braaf op de bergflank waar je het beste zicht hebt op de trein. We moeten hier nog ruim 40 minuten wachten in volle zon, maar dat hebben we er graag voor over. Om 10.45u begint het publiek zenuwachtig te worden, en jawel… daar verschijnt de stoompluim van achter de groene heuvel. De trein neemt heel rustig de tijd om over de brug te tsjoeken. We nemen ontelbaar veel foto’s. Het publiek sluit deze voorstelling zelfs af met een spontaan applaus.
Daarna vertrekt heel de massa weer te voet terug naar de parking en zetten wij ons in pole position om de “Road to the Isles” op te rijden.

We kregen van onze supervriendelijke gastvrouw ook de tip om niet de hoofdweg te volgen, maar wel het kleine (single-track) baantje langs de stranden. Dankzij de open lucht (beetje bewolking, maar vooral veel zon) heeft het water hier echt een azuurblauwe kleur. Het geeft de stranden een Caribisch uitzicht. Zijn we nog in Schotland? Vol bewondering en met heel veel kreten als “oooh” en “wauw” genieten we van dit landschap. Aan één van de laatste strandjes zetten we de auto aan de kant en gaan we het strand op voor nog meer foto’s. Ik maak hier ook vriendjes met een vriendelijke meeuw die probeert om kleine krabbetjes te vangen in het water. Hij laat zich rustig fotografen terwijl Wim en Lotte schelpjes zoeken.

Ruim op tijd rijden we naar de Ferry Terminal in Mallaig. Wanneer we aankomen zegt een steward ons dat de boot een half uur vroeger zal vertrekken. Al een geluk dat we hier op tijd aankomen. Slechts 5 minuutjes moeten we wachten en dan mogen we al op de boot rijden.

Tijdens de overtocht wacht de volgende verrassing: enkele dolfijntjes komen langs onze boot gezwommen en maken een paar sprongetjes vlakbij bij de boeg van de boot.
Wim kan er nog net een foto van trekken wanneer de dolfijn net weer onder water is.

Na de ferry zetten we koers op het eiland Skye. Ook hier weer heel veel “oooh” en “wauw”. Het landschap doet ons denken aan een mix tussen IJsland en de Lofoten Noorwegen. We volgen deze hoofdweg tot in Portree, het grootste (haven)stadje van het eiland. Hier laden we de auto, drinken een koffie en doen boodschappen voor de komende dagen.

Vanaf de winkel is het nog 20 minuten rijden tot aan ons huisje, of zeg maar huis. We komen aan bij “Medowmore” in Edinbane. Een groot huis waar de eigenaars wonen, maar waarvan wij een heel groot deel ter beschikking hebben. Een ruime keuken, living met prachtig uitzicht en ruime slaapkamers. Prima verblijf voor de komende dagen.

Vanavond kookt Lotte. Ze maakt haar favoriete gerechtje voor ons: wraps met salsa, gehakt en kaas. Dank je, Lotte! Het was heerlijk.