28 juli: Skye, The Old Man of Storr
De weerman op tv voorspelde gisteren dat het vandaag mooi weer zou zijn. Maar als we onze gordijnen opentrekken zien we vooral grijze lucht en is het best wel fris. Maar het regent niet, dus we laten onze geplande wandeling doorgaan.
In alle reisboekjes lees je over dé grote wandel-attractie van Skye, nl. The Old Man of Storr. Dankzij een vulkanische plug, lang lang geleden, ontstond hier een opmerkelijke rotsformatie. De legende zegt dat The Old Man een reus is die hier in slaap is gevallen met z’n duim omhoog. Omdat het zo populair is, wordt er aangeraden om op tijd naar de parking te rijden als je nog een plaatsje wil hebben. Wanneer we rond 10.45u aan de parking komen is het inderdaad heel druk, maar we vinden gelukkig snel een plaatsje.
We wandelen de eerste 2km samen met een hele hoop andere toeristen tot aan de fameuze rotsen. Voor mij was deze klim meer dan voldoende. Maar voor Wim en Lotte staat een langere wandeling gepland. Zij zullen een rondwandeling doen van 9km waarbij ze nog verder wandelen naar een uitzichtpunt op de top van de Trotternish Ridge.
Vooraleer Wim en Lotte vertrekken nemen we nog heel wat foto’s bij de rotsformatie, want het is hier wel echt heel mooi.
Er staat hier boven ontzettend veel wind. Dat zie je goed op de foto’s. We hebben de kap van onze jas en trui goed dichtgemaakt, niet voor de regen maar wel voor de wind. Zeker voor Wim en Lotte wordt dat lastig koud als ze hoger op wandelen. Lotte verstopt zich graag achter een steenmannetje op zoek naar een beetje beschutting voor de wind. Maar die wind zorgt er wel voor dat de wolken worden weggeblazen. Hoe meer de dag vordert, hoe mooier het weer.
Na onze fotoshoot installeer ik me ergens tussen de rotsen en uit de wind om m’n lunchpakketje op te eten. Daarna wandel ik op het gemakske terug naar beneden.
Wim en Lotte zoeken via hun gps track de weg naar boven. Die gps heb je echt wel nodig, want de wegwijzers kennen de Schotten niet. In het beste geval staat er een steenmannetje dat de weg wijst. Onderweg nemen ze de tijd om stenen te zoeken (in de ijskoude wind) en zien ze op grote hoogte een zeearend.
Halverwege de namiddag vinden we elkaar terug aan de auto. De rest van de namiddag rijden we met de auto het noordoosten van eiland Skye rond. Een mooie panoramische autorit langs de kustlijn van Skye.
Nog even stoppen we aan The Fairy Glen. Dit plekje staat ook vaak genoteerd in de reisboekjes. Het is een bijzonder landschap met ongewone heuvels ooit veroorzaakt door een aardverschuiving. We kuieren een half uurtje door het landschap, maar echt zwaar onder de indruk zijn we niet na de prachtige uitzichten van eerder vandaag.
