30 juli: Eilan Donan en de weg naar Ullapool

Back to the mainland. Vandaag verlaten we eiland Skye. Maar eerst nemen we nog afscheid van Hamish en z’n vrouw. Onze supervriendelijke gastheer van huis Medowmore in Edinbane. Er stonden zelfs koekjes en een fles wijn om ons te verwelkomen.

Na de grote opruim van het grote huis zetten we eerst koers naar Portree om nog even de auto bij te laden. Daarna in “rechte” lijn naar Eilan Donan Castle. Rechte lijn is zeer relatief in Schotland. Er is letterlijk geen enkele meter rechte weg, alleen maar een continue resem aan bochtjes en bergjes.

Bij Eilan Donan Castle doen we niet de moeite om binnen te gaan en een inkomticket te betalen. We wandelen tot aan de ingang van het kasteel en bewonderen het 13de eeuwse bouwsel langs de buitenkant.

We eten wel in de Eilan Donan coffee shop een snelle lunch: een toastie of panini met … chips. Jawel, die Engelsen eten liefst bij elke lunch chips. Geen frietjes hé, maar wel gewone zoute chips.

Na de lunch stellen we onze gps in op Ullapool, maar wel via de panoramische route langs Poolewe en Gairloch. De zichten zijn prachtig. We wanen ons opnieuw in de Lofoten.

Onderweg naar Ullapool stoppen we nog aan Gruinard Beach, een strand met “pink sand”. Ik had in een boekje gelezen dat dit strand een paradijs is voor geologen aangezien je hier een opmerkelijke combinatie van kleurrijke stenen kan vinden. Rara… wie zijn we kwijt op dit strand?

Wanneer we - na een rit van 281km - aankomen in Ullapool, zijn we aangenaam verrast door de sfeer in het vissersdorpje. We zien allemaal kleine witte huisjes, en de menukaarten van de restaurants en eetgelegenheden bestaan uit 80% vis. In het haventje worden de visvangsten vers geleverd.

Wel één probleem. We hebben honger. Het is al half acht en er is geen enkele tafel vrij in de restaurants. Gelukkig zijn er ook verschillende take-aways. We bestellen fish&chips in een meeneembakje en nestelen ons op het keienstrand tegenover ons hotel. Tijdens het eten zien Wim en Lotte een zeehondje passeren.

Wanneer ons eten op is, zetten we ons - verkleumd van de kou - binnen in de bar van het hotel waar een beetje later een accordeonist live muziek komt spelen. Met z’n digitale accordeon zorgt hij voor de klanken van een volledig orkest. We zijn zeer onder de indruk.