Zweden 2023

Het is nu 17 juli, nog 20 dagen vooraleer we effectief op reis vertrekken. Dit jaar kiezen we opnieuw voor een Scandinavische bestemming, nl. voor Zweden. Met de huidige hitte-toestanden in Zuid-Europa ben ik daar helemaal blij mee.
We hebben het plan gemaakt om eerst 2 weken een auto-reis door het zuiden van Zweden te maken, en aansluitend doen we een kano-tocht van 7 dagen in de provincie Värmland (tegen de grens met Noorwegen, vlakbij Fredrikstad). De streek waar de kanotocht zal doorgaan is op onderstaande kaart aangeduid met een groene stip.
Voor de twee weken auto-trip hebben we relatief weinig voorbereidingswerk. We maken een roadbook, noteren mogelijke uitstappen en interessante plekjes.
Maar voor de kano-tocht is een flink pak voorbereiding nodig. Het is de eerste keer dat we met z'n vieren gaan (wild)kamperen. De kinderen hebben al kampeer-ervaring geleerd bij de scouts, maar voor Wim en mezelf is het de allereerste keer. Laten we zeggen dat er toch een stukje gezonde stress bij komt kijken. Hebben we alle materiaal mee? Hebben we voldoende eten mee? We zullen ter plekke wel ondervinden of onze voorbereiding voldoende was.

volledige reisplan op Google

route van de kanotocht

Als eerste reisdag rijden we vandaag vanuit Essen naar Kopenhagen. Dit loopt in verschillende etappes.

Eerst de autorit van Essen naar Puttgarden in het noorden van Duitsland. We vertrekken rond 3u30 en rijden vlotjes Nederland en Duitsland door. Geen enkele file, enkel wat slecht weer in Nederland. Mooi op tijd komen we aan bij de ferry in Puttgarden.

De overzetboot als tweede etappe, is zoals verwacht een beetje wiebelig. Het waait best wel hard, de zee heeft witte schuimkoppen. Dan weet je genoeg. Je ziet mensen zwalpen van de ene steunpaal naar de andere. Lotte en ik zoeken ons een stevig plaatsje op het buitendek, in de frisse lucht is dit best goed te doen. De overtocht duurt maar 45 minuten, en we komen er alle 4 gezond en wel weer uit.

Voor deel drie van de dag rijden we een omweg naar het eiland Møn. Hier bezoeken we Møns Klint. Krijtrotsen waar we een wandelingetje van een kleine 5km maken. Langs de bovenkant van de klif heen, via trappen dalen we af en langs het keienstrand onderaan de rotsen gaan we terug. Een mooi plekje aan de Deense kust. Uiteraard worden vandaag al de eerste keer de zakken vol geladen met stenen.

Laatste deel van de dag is dan nog een autorit van 2 uur naar ons verblijf in Kopenhagen. We arriveren vlotjes bij ons appartementje en genieten nog van een gezellig diner in een restaurantje om de hoek.

Al bij al een vlotte dag, alles loopt zoals gepland. De wind en het beetje regen nemen we er wel bij vandaag. Hopelijk wordt het nog wat beter weer de komende dagen.
 

Onze eerste dag Kopenhagen vandaag. Eerste werk deze ochtend... onze weer-app checken. Als de voorspelling juist is zou het de ganse dag droog blijven, pas tegen de avond regen. Deze voorspelling zet aan ons tot een dagje met een flinke stadswandeling. Bedoeling is om vandaag zoveel mogelijk must-see plekjes te bezoeken. Als het weer dan morgen tegenvalt kunnen we op zoek naar een binnenactiviteit.

Zo gezegd, zo gedaan. Wim en de kinderen zorgen voor ontbijt, ik maak een soort van planning voor de stadswandeling. Omdat Kopenhagen toch wel behoorlijk uitgestrekt is, nemen we een dagpas voor de metro zodat we stukken stadswandeling kunnen combineren met enkele keren de metro om grote afstanden te overbruggen. Dit blijkt een prima plan, want alle plaatsen bezoeken met enkel een wandeling zou echt veel te veel zijn om te stappen. 

De belangrijkste plekjes die we gezien hebben zijn: Kleine zeemeermin, Amalienborg, Frederiks Kirke, Nyhavn, Rosenborg, Tivoli park en Christiansborg.

Lotte had al vanaf het begin een leuk spelletje bedacht: ieder standbeeld dat we tegenkomen zou ze nadoen voor een foto. Uiteindelijk hebben we hier en daar wel eentje overgeslagen, maar al bij al was de missie best wel geslaagd. Enkele foto's hieronder, maar in totaal heeft ze toch 10 standbeelden nagebootst. Voor het beeld met de leeuw had ze wel assistentie van Thijs nodig.

Rond de middag vinden we een plekje voor authentiek Deens Smørrebrød. Dit zijn schijfjes roggebrood belegd met allerlei combinaties met vis en groentjes. Een heerlijke lokale optie voor de lunch.

Wanneer we vanavond de krant lezen, zien we dat er in Noorwegen en Zweden lelijk stormweer heerst. We zien zelfs een foto van een ondergelopen autoweg in Malmö. Dat is hier echt niet ver vandaan. We zien Malmö van hieruit liggen aan de overkant van het water. Bomma Essen ging voor ons goed weer bestellen en een kaarsje branden. Dank je wel, Bomma! Dit heeft duidelijk gewerkt, want behalve een erg stevige wind hebben wij goed weer gehad. We hebben geen druppel regen gezien vandaag. Duimen dat we ook de volgende dagen gespaard mogen blijven van het slechte weer. 

We worden wakker onder een grijze hemel. Het regent een beetje, maar het valt nog best wel mee. Na een goed ontbijt in ons appartement trekken we onze jas aan en zetten we pas richting het metrostation. Ik had gisterenavond al tickets gekocht voor een bezoek aan Rosenborg Castle. Door het slechte weer zijn er veel toeristen die binnenactiviteiten zoeken. De toegangsplaatsen zijn er beperkt, dus we moesten zeker op voorhand tickets online reserveren.

Het kasteel bezoeken is echt meer dan de moeite. Het kasteel werd gebouwd als zomerverblijf voor Koning Christian IV. De inrichting in het kasteel bevat nog veel meubilair en decoraties van deze periode, maar ook schatten van het Deense koningshuis doorheen de afgelopen 400 jaar. Heel knap om de gouden meubels en specialiteiten te bekijken. Als laatste onderdeel van het bezoek mogen we ook de schat-kelder bezoeken. Hier staan waardevolle gouden bekers, zwaarden, ornamenten en koninklijke kronen ten toon. We nemen rustig de tijd, en geven onze ogen goed de kost. Het is indrukwekkend om zoveel goud, weelde, rijkdom en eigenlijk overdaad bij elkaar te zien. Een geslaagde activiteit op deze regenachtige dag. 

We hebben ruim twee uur rondgewandeld in het kasteel. Wim en ik zouden er gerust nog een hele middag kunnen blijven, Thijs heeft het wel helemaal gezien. We zoeken een cafeetje voor een kleine lunch en overleggen wat we in de namiddag nog zouden doen. Het blijft wat miezeren, niet echt uitnodigend voor een buitenactiviteit. De keuze valt op een bezoek aan het Deens Nationaal Aquarium "Den Blå Planet". 

Na een metrorit naar de andere kant van de stad, blijkt dat het aquarium is volgeboekt tot 17u. Het is nu iets voor 16u, we kopen dan maar tickets voor de toegang van 17u. We zijn hier duidelijk niet alleen. Om de tijd te doden, doen we een wandelingetje langs het water. We ontdekken een soort van houten staketsel gemaakt als zwemplaats in de zee. Thijs heeft al lang spijt dat hij z'n zwembroek niet bij heeft. We houden het bij enkele foto's, en kuieren terug naar het aquarium. 

Het aquarium is mooi en netjes verzorgd, maar niet echt heel bijzonder. Gewoon wat je van een deftig aquarium mag verwachten. We proberen hier en daar wat foto's te nemen, en bewonderen al de kleurenpracht van de vissen. Het bezoek neemt toch ruim 1,5 uur in beslag. Het is al over half zeven als we met de metro terugkeren naar het appartement. En eerlijk, we voelen alle vier dat we toch flink wat gestapt en geslenterd hebben vandaag. Met pijnlijk voeten en benen kopen we nog snel wat avondeten in de Lidl, en eten rustig op ons appartementje.

Morgen verlaten we Denemarken en rijden we via de Øresundsbron naar Zweden. Dit is de grote nieuwe brug tussen Kopenhagen en Malmö.

Deze ochtend veel werk voor de boeg. Al was het maar voor twee nachten, een appartement opruimen blijft altijd veel werk. Maar met wat team work slagen we er in om tegen 10.30u onze trouwe vierwieler te laten bollen richting Zweden.

Om van Kopenhagen naar Zweden te rijden nemen we de Øresundsbron. De tunnel en brug combinatie die in 2000 werd gebouwd om de twee steden gemakkelijk te verbinden. Gemakkelijk is het wel. Voor je het weet bol je Zweden binnen.

Onze eerste stop in Zweden is Ystad. Een klein gezellig stadje aan het water. Je vindt er oude, kleine, kleurrijke, pittoreske huisjes. We gebruiken dit decor voor een snelle lunch, de overschot van het brood van ons appartement hadden we in wat grote stukken gesneden. Dit gaat ook. We kuieren nog kort even langs een zeilschip dat ligt aangemeerd.

Volgende stop is Ales Stenar. Dit is een stenen formatie in de vorm van een schip. Het zou volgens de wetenschappers ongeveer 1400 jaar oud zijn. Zeker mooi om wat foto’s te nemen, alleen is het niet gemakkelijk om foto’s te nemen waar geen andere mensen op staan.

De stenen formatie ligt boven op een klif. Aan die klif zien we een hele hoop valken tegen de wind in stil hangen in de lucht. Ik vermoed dat ze op deze manier proberen te jagen. Wel heel gemakkelijk om foto’s te trekken van deze kleine prachtige roofvogel.

Wanneer we terug aan de auto zijn is het half vier. Hoog tijd om richting Karlskrona te vertrekken. Hier hebben we een hotel geboekt voor vanavond. Maar het vraagt nog een autorit van bijna drie uur om in Karlskrona te geraken. We cruisen doorheen het Zweedse landschap. In deze streek zijn dit vooral heel veel weilanden in een licht glooiend reliëf. Dorpjes en huizen zijn eerder zeldzaam. 

Nogmaals zien we de kracht van de kaarsjes van de Bomma. Wanneer we door dit weidse landschap rijden, zien we links en rechts van ons dikke donkergrijze regenwolken, maar boven onze autoweg een strook van witte wolken en geen regen. 

Hier in Karlskrona heeft Wim een restaurant gereserveerd. We kuieren eerst nog even door het stadje, maar onze grommende magen leiden ons eerder linea recta naar het restaurant. We vieren onze jarige met een gezellig diner. 

We sliepen afgelopen nacht in een hotel in Karlskrona. Dit is een stadje dat vooral vanuit militair standpunt belangrijk is. Het ligt op een strategische plaats voor een militaire marine-basis. Wanneer we door het havenstadje kuieren zien we dan ook een gedeelte van de haven die afgesloten is met prikkeldraad. In de verte zien we enkele indrukwekkende militaire schepen liggen. In ditzelfde haventje is er ook een marine-museum. Wanneer de kinderen mogen kiezen tussen een natuurwandeling of een bezoek aan het museum, is de keuze snel gemaakt. We betalen een eerlijke inkomprijs, en al snel bevinden we ons in de romp van een echte onderzeeër, een duikboot die nog tot 1998 operationeel is geweest. Buiten aan de kade liggen drie grote schepen die je ook kan bezoeken, waaronder een torpedo schip en een groot zeilschip dat gebruikt werd voor opleidingen. Bijna drie uur zijn we bezig met alles te bekijken. 

In de namiddag zetten we dan koers naar Växjö. Deze autorit stuurt ons voor een kleine 100km naar het noorden. De herinneringen van onze eerste scandinavië reis komen weer boven. We rijden eindeloos lange wegen glooiend doorheen gigantische berkenbossen. Wat ons ook opvalt is dat we meer en meer de typische scandinavische bouwstijl zien. Je weet wel... zo van die rode huizen met witte randen.

We passeren in de rit naar Växjö het natuurgebied Åsnen. Hier stoppen we voor een korte wandeling. Natuurparken hier hebben niet echt gigantische wandelmogelijkheden. Qe kiezen een wandelpad van 2,2km. Wim had in de auto gelezen dat we een mini strandje zouden tegenkomen, en dat laat Thijs geen twee keer zeggen. Z'n zwembroek zat pakkesklaar in de valies. Dus kon Thijs tijdens onze wandeling een korte plons in het meer van Åsnen nemen.

Het weer vandaag kon eigenlijk niet veel beter. We stonden op met nog wat wolken, maar rond de middag was er een open hemel. Tijdens de wandeling zelfs geen wolken te bespeuren, en met een kleine 20 graden was het een perfecte temperatuur om te wandelen. Van ons mag het weer gerust nog twee weken zo blijven, maar dat is misschien wat teveel gevraagd, we zullen zien.

Vandaag verplaatsen we ons van Växjö naar Linköping. Het wordt een autorit van 3 uur. Dus op tijd vertrekken vandaag. Het is te zeggen… we gingen rap efkes naar de ICA Maxi supermarkt voor een picknick. Die “maxi” mag je gerust letterlijk nemen. Ik heb nog nooit in m’n leven zo een gigantische supermarkt gezien. Vier rayons alleen maar met koffie: ene met oploskoffie, ene met gemalen koffie, ene met bonen enz… Een koelkast met soorten kaas zo ver je kan kijken. Bergen (letterlijk!) vers fruit en groenten. We vragen ons af hoe ze hier alles verkocht krijgen zonder al te veel overschot weg te gooien.

Het kost ons behoorlijk wat tijd om in deze overvloed aan producten een eenvoudige picknick samen te stellen.

Voor de autorit kiezen we de route via Vättern, het tweede grootste meer van Zweden. Eventjes kunnen we het meer bewonderen want de autostrade loopt vlak naast het meer.

Voor de namiddag hadden we een wandeling in natuurpark Tinnerö gepland. Maar het weer is een beetje kwakkelweer vandaag. We picknicken aan de parking van de wandeling terwijl het lichtjes miezert. We twijfelen, maar met onze regenjassen op zak nemen we toch het risico. Uiteindelijk blijkt het echt wel mee te vallen en hebben we de jassen niet echt nodig.

We doen - beetje tegen de goesting van onze twee adolescenten - een tochtje van 5,5km naar een meertje waar bird watchers hun hartje kunnen ophalen. Het zit er vol met watervogels. We denken ook de Nils Holgerson witte gans, Maarten, te herkennen. Een meer, een mangrove met dood hout en watervogels, allemaal dankbare onderwerpen voor enkele mooie foto’s.

Vanavond logeren we in Linköping, onze laatste hotel-stop voor we enkele dagen in een appartement in Stockholm verblijven. We doen het rustig aan, diner in het hotel en nog een kaartje leggen in de bar. 

Voor we vanavond naar Stockholm rijden hebben we nog het een en ander te bezoeken in Linköpping. We beginnen met een kort bezoek aan de kathedraal. Een pianist en zangeres oefenen voor de hoogmis die binnen een half uur gaat beginnen. We zetten ons even op een bankje om te luisteren. 

Wat zeker ook de moeite is om te zien is “Gamla Linköpping”. Het is een openluchtmuseum waar de oude huizen, oude winkeltjes en mensen in authentieke klederdracht illustreren hoe de stad er 100 jaar geleden uit zag. Bijzonder knap en boeiend om te zien. Alleen het schouwspel/toneel dat zich voordeed op straat, daar verstonden we geen lap van.

Na wat rond te kuieren, nemen de auto voor enkele kilometers naar de buitenrand van de stad voor een bezoek aan het Flygvapenmuseum, het Museum van de Zweedse Luchtmacht. Hier vinden we een gigantische collectie aan vliegtuigen. Het gaat van het oudste model uit 1910 tot de meest recente gevechtsvliegtuigen. In de kelder ligt er een vliegtuigwrak van de DC-3 van de Zweedse spionage dienst. Als je het hele verhaal wil horen, moet je het aan Lotte vragen.

Onder de indruk van alle vliegtuigen, nemen wij toch maar braaf onze trouwe vierwieler en zetten koers naar Stockholm. Het is nog een rit van een dikke 2 uur rijden. Maar 30km voor Stockholm sukkelen we in een file. Uiteindelijk zullen we bijna 3 uur onderweg zijn. Maar geen probleem, we zijn op vakantie, hebben geen haast, dus ook een file brengt ons niet van onze melk.

De weersvoorspelling voor vandaag is veelbelovend. Dit maakt de keuze voor de activiteit van vandaag heel gemakkelijk. We verkennen vandaag de Stockholm archipel met de boot. Zoals je in elke stad een systeem met metro lijnen hebt, bestaat hier hetzelfde met boot lijnen.

We varen iets meer dan twee uur naar het eiland Svartsö in de archipel. We hadden dit eiland lukraak gekozen, geen idee wat we er zouden vinden. Blijkt dat er aan de kade een fietsverhuur is en een vriendelijke winkeldame raadt ons aan om naar een mini strandje te rijden.

Eerst gaan we lunchen in Bistro Sågen. Het blijkt een oude boerderij/houtzagerij te zijn, waar de eigenaar een terras heeft gemaakt en eten serveert. Alles is er ingericht volgens boerderij-aanpak, eenvoud en hergebruik van allerlei materialen. Speciaal maar wel gezellig. Alleen spijtig dat we tijdens het eten geplaagd worden door veel wespen. 

Na de middag zoeken we het strandje op. We waren hier niet op voorzien, dus de kinderen zwemmen in hun ondergoed en een extra t-shirt die we toevallig bij hadden. Zo kan het ook… alles voor een verfrissende duik in het meertje.

Om 15.20u vertrekt de boot terug naar Stockholm, we varen met deze boot een kleine 3 uur terug naar de stad. Uiteindelijk hebben we dus zeker 5 uur op de boot gezeten. Achteraf kijkt Wim op de kaart en merkt op dat het eiland waar we waren 50km van Stockholm vandaan ligt. Normaal dus dat je een tijdje moet varen om hier te geraken.

We mogen terug kijken op een mooie dag en hebben genoten van zon, zee en strand.

Oeps, we hebben een foutje gemaakt in de voorbereiding van de reis. Eerst hadden we in Stockholm een appartement willen boeken, maar nadien van mening veranderd omwille van parkeer-mogelijkheden. Dus uiteindelijk boekten we een hotel. Maar in mijn praktische planning ging ik er nog steeds vanuit dat we in een appartement zaten. Dus… geen wasmachine om onze kleren proper te krijgen. Maar we hebben niet genoeg kleren bij om drie weken lang door te komen.

Gelukkig is er ergens in de stad nog een wassalon. Het enige in de hele stad. Daar proberen we deze voormiddag onze kleren te wassen. De uitbaatster van het wassalon blijkt een supervriendelijke dame. We vullen onze mandjes, zij doet de was en we halen alles deze namiddag netjes gedroogd weer op. Ondertussen wenst ze ons een fijne vakantiedag. Top oplossing voor ons wasprobleem!

De kinderen hebben vandaag een voormiddag vrijaf gekregen. Terwijl wij met de was bezig zijn kunnen zij gaan shoppen in de winkelstraten van Stockholm. En geloof me… keus genoeg wat winkels betreft. 

Rond de middag spreken we terug samen af en verkennen het “Gamla Stan”. Dat is het oude stadsgedeelte. We hoopten er nog enkele oude gebouwen te spotten, maar het was er vooral te doen om de kleine gezellige steegjes met heeeel veel souvenir winkeltjes.

We hadden ook in allerlei must-see websites gelezen dat je de kunst in de metro zeker moet gezien hebben. Er zijn in Stockholm 14 metro stations waar kunstenaars hun ding hebben gedaan. We hebben geprobeerd om te metro-cruisen en hebben uiteindelijk 4 kunst-stations bezocht. Nu… in alle eerlijkheid… echt spectaculair vonden we het niet. Niet de moeite om hier speciaal een metro-ticket voor te kopen.

Morgen nog enkele uurtjes in deze grootstad, want ja… veel meer dan Kopenhagen is Stockholm echt een grote multi-culturele wereldstad. Daarna zetten we koers naar het westen. Stilaan komt de kano-tocht dichterbij. Nog enkele voorbereidingen morgen en donderdag is het dan zo ver.

We verlaten vandaag Stockholm en zetten koers richting het westen van Zweden. Echter… er is nog één plekje in Stockholm dat we nog willen zien, namelijk het Vasamuseum. 

Dit museum herbergt het zeilschip De Vasa, gezonken in 1628 in de archipel van Stockholm. Na 333 jaar op de bodem van de zee hebben ze in 1961 het schip kunnen bergen. Het staat te schitteren in het Vasamuseum. We staan met bewondering te kijken naar het gigantische schip. Het is moeilijk om de impressie van het schip op foto vast te leggen. 

Niet alleen de grootte, de hoogte en het aantal kanonsluiken, maar ook de prachtige afwerking aan de achterzijde vinden wij enorm indrukwekkend. Wie ooit in Stockholm komt, dit is een museum dat je moet gezien hebben. 

Lotte is helemaal niet zo onder de indruk. Voor haar is dit één museum bezoek te veel. Ons getreuzel om alles in het museum te zien duurt voor Lotte duidelijk veel te lang. Sorry Lotte!

Na het museum laden we de auto in en stellen de gps in op Örebro. Een stad ergens halverwege tussen Stockholm en het basecamp van de kano-tocht. Hier hebben we de hele avond nodig om onze trekrugzakken klaar te maken voor ons kano-avontuur. Vol verwachting naar ons kano-avontuur kruipen we vanavond voor de laatste keer in een fatsoenlijk hotelbed. 

Eindelijk is het dan zo ver. Vandaag rijden we van Örebro naar basecamp in Gängene. De auto inladen blijkt een uitdaging. Onze valiezen zijn half leeg maar de trekrugzakken zitten stampesvol. Na wat puzzelen geraakt alles wel weer ingeladen. 

Voor we effectief vertrekken gaan we nog even langs de kerk in Örebro voor een kaarsje te branden voor Anita. Onze manier om vanuit Zweden toch ook in een moment van stilte afscheid te nemen.

Dan nog langs de supermarkt voor de allerlaatste inkopen. Weer een gigantisch grote supermarkt, maar met het nodige teamwerk vinden we vlotjes onze proviand voor de komende week.

Na een rit van 180km komen we aan in basecamp. Een zeer vriendelijke Nederlander verwelkomt ons en geeft een korte rondleiding van het terrein. De tenten staan al opgesteld, we kiezen er twee willekeurig tenten uit en inspecteren al het materiaal. Alles prima in orde.

Om 17u krijgen we briefing over de tocht. Alles wordt duidelijk uitgelegd door Yvon, één van de begeleiders. We krijgen de route, een gedetailleerde topologische kaart en instructies over wat je wel en niet mag doen tijdens wildkamperen in Zweden.

Na de briefing krijgen de de rest van het materiaal (waterdichte ton, peddels, zwemvesten, kookgerief). Nog even hebben we tijd om alles wat te organiseren en daarna is het BBQ en kampvuur met de andere deelnemers. Oprecht heel gezellige toestand, en ja hoor … ze bestaan … aangename en supervriendelijke Nederlanders hier op deze vakantie.

Rond 22.30u laten we het kampvuur voor wat het is, want we zijn er redelijk zeker van dat we morgen vroeg wakker zullen zijn.

Vannacht de eerste nacht in de tent geslapen. Echt heel goed hebben we toch niet geslapen. Eerst draaien, keren en woelen om gewoon te worden aan het matje en de slaapzakken. Het was al dik over 3 uur tegen dat ik kon slapen. En helaas om 5.30u al weer wakker door het licht.

Ondanks de korte nacht hebben we toch energie genoeg om vlotjes op te staan, te ontbijten en al onze materialen in te pakken. Waarschijnlijk speelt een gezonde spanning en de bijkomende adrenaline wel mee.

Om 10u vertrekt ons busje naar Sillebotten. De startplaats van de kanotocht. Het inladen van ons materiaal in de kano gaat heel vlotjes. We hadden schrik dat alles er niet in zou passen, maar de Canadese kano’s zijn groter dan ze lijken.

Na een dik uur peddelen leggen we even aan om te lunchen. Heel eenvoudig knäckebröd met worstjes. Dat zal de komende dagen niet veel anders zijn. 

Na de middag peddelen we nog enkele uurtjes verder totdat we iets over 17u een ideale kampeerplaats vinden. 

We zetten onze bivak op, de taakjes zijn meteen goed verdeeld. Thijs begint aan het hout voor het kampvuur. Wim en Lotte maken een wasdraad en zetten de tenten op. En ik hou me eerst bezig met onze proviand kisten wat te organiseren en nadien maken we een eenvoudige avondmaaltijd met Real Turmat gedroogde kampeermaaltijden. Ik had er wat schrik van, maar het oordeel is unaniem… de maaltijdjes zijn best lekker en meer dan voldoende. 

Na het eten wassen we samen af, sorteren en ruimen ons materiaal wat op. Nu zitten we gezellig met z’n vieren rond ons kampvuur. Het is rond het vuur heerlijk warm, het regent niet en de stilte is ongelooflijk mooi om te horen.

Vannacht is er vanalles gebeurd. Het is te zeggen… in onze dromen. Lotte droomde dat hun tent op het water stond, en ik werd wakker met het idee dat ik een eland hoorde grazen naast onze tent.

Nog een beetje dromerig en met een slaapkop kruipen we iets voor 8u uit onze tent. Het is wat zoeken om ons eerste ontbijt te maken, maar het lukt wel: ontbijtgraantjes, havermout en knäckebröd met een goede kop koffie. Dat gaat er wel in. Nog even afwassen, tandjes poetsen en dan beginnen we weer aan de grote opruim: tenten afbreken, shelter opruimen, alles inpakken.

Tegen 10u laten we onze kano’s gepakt en geladen weer te water. Deze timing valt ons reuze mee. Dankzij de vlotte ochtend hebben we vandaag tijd genoeg om de tocht af te leggen. De richt-planning is om per dag een trip van ongeveer 13 kilometer af te leggen. Gisteren lukte dat aardig. Vandaag zal blijken dat we zelfs 17 kilometer hebben afgelegd.

De tocht was mooi. Rustig peddelen over rustige meren. Het water was kalm, de zichten weids. Enkel op het einde passeren we enkele keren een motorboot en dan is het met de kano niet gemakkelijk peddelen omwille van de golven.

We passeren vandaag ook twee keer een sluis. Dat is wel bijzonder om te doen met een kano. Je houdt je vast aan een touw zodat de kano rustig blijft liggen terwijl het waterniveau zakt.

De weersvoorspelling voor vanavond en vannacht zijn niet zo goed. Ze geven regen en veel wind. Dus we peddelen door tot we een houten shelter vinden die vrij is. Zo hebben we alleszins een houten hokje waar we onze spullen droog kunnen bewaren. De taken zijn opnieuw snel verdeeld. Thijs hakt het hout en maakt het kampvuur, Wim en Lotte zoeken een geschikte plaats voor de tenten en stellen ze op. Ik hou me bezig met de voorbereidingen voor het koken. Daarna koken we samen ons potje. Een echte maaltijd deze keer, geen kampeer-gedroogd voedselpakket.

Na de afwas stoken we het kampvuur verder op. Dat is nodig want de wind maakt de avond behoorlijk fris. We kunnen een muts en een dik frakske of een extra trui goed gebruiken vanavond.

Amai, vannacht was het heel slecht weer. De weersvoorspelling beloofde heel veel regen, en die belofte kwam uit. Gelukkig hadden we al onze spullen onder het houten afdak kunnen opbergen. Dat was echt nodig, want de regen heeft erg hard gekletterd op het zeil van de tenten. De nacht bracht dus weinig goede nachtrust. Onze tenten blijken behoorlijk goed bestand tegen de regen. We hebben van k-jak hele lichte maar wel kwaliteit tentjes gekregen. De stof van buiten- en binnentent is heel dun, maar blijkt echt geen regen door te laten en droogt behoorlijk snel weer op. Alleen heeft de regen wel heel veel zand omhoog gespat tegen onze tenten. Ze zien er echt smerig uit.

Omdat het in de ochtend blijft regen, blijven we wat langer in onze slaapzakken. Iets over 9u is het weer helemaal droog. We doen onze zwembroek aan en besluiten een frisse duik/douche te nemen in het meer. Het water is echt heel koud, maar we slagen er toch in om onszelf en ons haar te wassen en zelfs een klein stukje te zwemmen.

De rest van de voormiddag lummelen we wat rond in ons kamp. We hebben nood aan een rustige dag. We ontbijten, ruimen wat op, Thijs kapt nog een paar blokken berkenhout. Als lunch maken we roerei gemaakt van eipoeder gemengd met water en wat kruiden. Best wel te eten.

Na de middag klaart het weer helemaal op. De zon komt er door en de wind is helemaal weg. We pakken snel onze kano’s in en zetten onze tocht verder. Het is nu werkelijk ideaal kano-weer. Vlak water zonder golfjes en een warme zon. Ook de route die we vandaag volgen is echt mooi. We passeren langs de oevers van vele eilandjes en rotsen. Uiteindelijk staat er toch weer een dikke 14km op onze gps-teller.

Omdat we zo laat vertrokken peddelen we ook wat langer door vooraleer we een kampeerplek zoeken. Dat slaagt wat tegen. De plekken die we tegenkomen zijn al bezet. We moeten nog tot 19.30u peddelen voor we een geschikte plek vinden. Die plek vinden we ongeveer een kilometer ten noorden van Bustelund (voor diegene die het kaartje van ons reisplan hebben). Tijdens het klaarmaken van het avondeten hebben we prachtig zicht op de zonsondergang. Open vuur mogen we op deze plek niet maken, dus we trekken een extra jasje aan en zitten nu nog in onze kampeerstoeltjes te luisteren naar het geklots van het water en te wachten op de donkere nacht voor een zicht op de sterrenhemel. 

Gisteren was de regen het onderwerp van de ochtend, vandaag is dat wind. We worden wakker met ontzettend veel wind. Onze weerapp Yr geeft 4m/sec. Dat is eigenlijk te veel om veilig te kanoën. We zien ook witte kopjes op de golven en dan zeiden onze begeleiders bij de briefing dat kanoën echt een no-go is. Probleem dus… want hoe graag we ook in onze slaapzak willen blijven, we moeten wel voortgang maken met onze tocht.

Als we op de kaart kijken zien we wel dat het eerste landtransport niet ver weg is. Wim en ik gaan op verkenning in het bos achter onze kampeerplaats. We ontdekken dat we ongeveer 500m door het bos moeten ploeteren over dieren-paadjes en over een traktorspoor. Dan komen we bij een boerderij en kunnen we via de tuin van deze boerderij de gewone weg volgen tot aan het geplande landtransport.

Na veel getwijfel besluiten we om heel onze bazaar op deze manier verder te vervoeren, want over water gaan lijkt ons echt veel te gevaarlijk. 

Wim en Thijs beginnen met de kano’s te dragen door het bos tot aan de boerderij. Daarna gaan we diezelfde 500m door het bos nog twee keer op en af om alle materiaal tot aan de boerderij te krijgen. Gelukkig hebben we handige trekkersrugzakken bij, maar ook de koffers en tonnen met eten, de tenten en al het andere gerief moet door het bos gedragen worden. Een hele klus, maar met een sublieme samenwerking tussen ons vier loopt het behoorlijk vlot. Als team building activiteit schakelen we vandaag wel een niveau hoger. Thijs en Wim zullen vanavond wel een massage kunnen gebruiken voor hun schouders, rug en nek want die kano’s dragen was geen sinecure.

Vanaf de boerderij kunnen we het karretje onder de kano’s binden. Onze rugzakken blijven op de rug, al de rest van het materiaal kan dan in de kano’s. Op deze manier wandelen we nog ongeveer 4 kilometer tot we de kano’s in het andere meer weer te water kunnen laten. Hier is er veel minder wind en kunnen we weer rustig peddelen. 

Het begin van de tocht op dit meer gaat door een soort van moeras met riet. Net diep genoeg om met de kano’s te varen. Heel mooi allemaal.

Op het einde van dit meer moeten we weer twee landtransporten doen, maar we hebben vandaag al genoeg energie gestoken in het sleuren met materialen. We zoeken dus een leuke kampplek niet zover voor de tweede landkruising, zodat we morgen vrij snel aan die oversteek kunnen beginnen.

Als kampeer plek vinden we een mini eiland met een stukje bos waar we genoeg plaats hebben voor een waslijn, twee tenten en een vuur hoekje.

We maken een kringetje rond ons gasvuurtje en koken gezellig samen: soep, spirelli met gedroogde bami groenten en rookworst. Een stevige maaltijd die wel smaakt na deze intensieve dag. 

Het meer rondom ons eilandje is vanavond heel rustig en eigenlijk hebben we allemaal zin in een frisse duik. Weer een ultiem gezinsmomentje. We doen snel onze zwemkleren aan. Je raadt het nooit maar de twee ouwe lui van ons gezelschap zijn er als eerste in geslaagd om in het koude water te zwemmen. Niet veel later zitten ook Thijs en Lotte er bij in. 

De rest van de avond nemen we rustig de tijd bij ons kampvuurtje om wat verslagjes te schrijven en foto’s te delen. Het kampvuurtje wordt weer vakkundig aangemaakt door Thijs. De kinderen gebruiken het kampvuur vooral ook om te smullen: marshmallows en grillworstjes worden met stokjes boven het vuur klaargemaakt. Ze hebben duidelijk heel wat calorieën aan te vullen na vandaag. 

Ons mini privé eilandje dat we gisteren vonden is wel een topper. Na een rustige nacht (geen regen en weinig wind) genieten we van het prachtige uitzicht bij het openen van onze tent. We willen vandaag goed op tijd vertrekken want er staat een flinke tocht met twee landtransporten op het programma. Opstaan ging wat moeizaam maar vanaf dat iedereen goed en wel in de weer is, gaat het behoorlijk vlot. We ontbijten en pakken heel onze boel weer in voor de volgende etappe.

De wind is helemaal gaan liggen en we glijden met onze kano’s door een biljart-vlak water tot het einde van het meer. Daar moeten onze kano’s uit het water en op hun karretje. We stappen 2,5 kilometer tot we de kano in het volgende meer weer te water laten. Het is wel een heel gedoe om telkens de bagage in en uit te laden. Maar het loont de moeite. Het meer, Skårdalsvattnet, waar we nu in terecht komen lijkt wel een droom. Er is helemaal niemand, het is er muisstil en geen enkel golfje of rimpeltje op het water. We nemen hier uitgebreid de tijd om te genieten van de rust en de stilte. We dobberen een tijd lang zonder dat er ook maar iemand een woord zegt. 

Deze droom van stilte en rust duur maar 1,5 kilometer. Op het einde van dit meer moeten we er weer uit voor het laatste maar ook lastigste landtransport van de drie. Wanneer beide kano’s uit het water zijn vinden we een grindweg die eerst een flink eindje bergop gaat. Niet gemakkelijk om die zware kano met bagage hier naar boven te sleuren. Maar het lukt. 

Na een dik half uur stappen en sleuren bereiken we het punt waar we terecht komen in het laatste  meer. Foxen is de naam, hier ligt ook onze eindbestemming. Maar dit is nog wel even varen. Foxen is een heel groot meer, ongeveer 14 kilometer lang en 4 kilometer breed. Onze tocht gaat naar de overkant van het meer, maar daarvoor moeten we het dus volledig oversteken. We peddelen eerst tot een stuk waar het meer “slechts” 1,5 kilometer breed is en daar wagen we de oversteek. Er is best veel wind dus het is een behoorlijk sportieve overtocht met veel golven. Maar we hebben nog wel wat energie over en geraken op een veilige manier aan de overkant. 

We zoeken ons een kampeerplek, maar het is al vrij laat. Rond 17u is het moeilijk om nog een goede plek te vinden. De meeste kampeerplekjes zijn dan al bezet. We zijn ook wel erg moe, want die twee landtransporten en de winderige oversteek hebben toch wel al onze energie gevraagd. Uiteindelijk zien we een ander stel (Nederlandse) deelnemers van dezelfde tocht, zij hebben nog veel plaats over en nodigen ons uit om hun plek met ons te delen. Er komen wat later ook nog twee Duitse dames aan en die vinden ook nog een plekje. Thijs maakt een kampvuur en met z’n allen maken we er nog een gezellige avond van.

Vandaag wordt de laatste echte kano dag. Morgen moeten we al voor de middag op het pick-up point zijn, dus wat we ook doen vandaag… we moeten een kampplek zoeken dichtbij de eindbestemming.

De ochtend verloopt al behoorlijk geroutineerd. We staan iets voor 8u op, ik zorg voor ontbijt terwijl de rest het kamp begint op te ruimen en in te pakken. De ontbijtgraantjes, havermout en knäckebröd met een goei tas sterke koffie smaken. 

We bespreken de planning van vandaag zodat iedere boot een idee heeft van de route. Aangezien we nog een hele dag tijd hebben en nu al dichtbij de eindbestemming zijn, beslissen we om nog een ommetje te maken. Voor wie de kaart op het reisplan kent, we kampeerden vannacht op een eiland iets ten noordoosten van Funka. We besluiten om dit water eerst nog verder naar het zuiden te volgen en proberen tot aan de Noorse grens te peddelen. Helaas zit de wind pal op kop en is het peddelen in deze richting een zware klus met nogal woelig water. Het is voor ons te zwaar, maar op slechts een zucht van de Noorse grens keren we onze boten en varen we terug naar het noorden, richting Båstnäs.

Dit doen we door een zeer smalle waterstrook tussen de linkeroever en een eilandje. Deze smalle strook heeft een nogal rotsachtige wand. Daar zien we een jonge visarend op de stenen net op de hoogte van het water. Het dier blijft rustig zitten en laat zich van z’n beste kant zien voor de foto. 

We peddelen daarna helemaal tot in Båstnäs naar het befaamde autokerkhof. Hier vind je een hele collectie aan oude auto’s (werkelijk old timers) zomaar op elkaar gestapeld in het midden van het bos. Een zeer bijzonder schouwspel. Er staan zelfs auto’s die al helemaal vergroeid zijn met het bos. We vragen ons af wat de oorsprong en het nut is van deze plaats. 

Na het bezoekje aan de verroeste autowrakken en een korte lunch peddelen we weer verder. We merken dat we allemaal wel heel moe zijn. De wind heeft het kanoën de laatste twee dagen toch behoorlijk zwaar gemaakt. We besluiten om al vroeg in de namiddag een kampeerplek te zoeken, liefst zo dicht mogelijk bij de plaats waar de organisatie ons morgen komt ophalen. We vinden een leuk plekje groot genoeg voor onze twee tenten op ongeveer 1 kilometer van Lennartsfors. Perfect!

De etappe van vandaag telt toch weer een dikke 14 kilometer peddelen. Als we alle etappes bij elkaar leggen komen we voor de ganse week aan een tocht van maar liefst 92,5 kilometer.

We stellen met ons laatste beetje energie nog snel de tenten op en koken nog een avondmaaltijd op ons gasbrandertje. Een kampvuur maken we niet vanavond. Er staat te veel wind en omdat we zo moe zijn is het ook niet de moeite om nog laat op te blijven. Nog eventjes een spelletje kaarten en dan vroeg in onze slaapzakken. Een goede nachtrust zal deugd doen. 

De finish van het kano avontuur ligt om 11.30u in Lennartsfors. Daar komt k-jak ons ophalen. Onze slaapplek ligt echter aan de overkant van het water, dus we moeten effectief nog 1 kilometer peddelen naar de aankomst. Makkie!

We komen dan ook ruim op tijd aan en wachten samen met alle andere deelnemers op de twee busjes die ons en al onze rommel naar basecamp zal brengen.

Eenmaal op het basecamp leveren we al het materiaal terug in en eten we onze laatste voorraad lunch op. Het laatste pak knäckebröd gaat er aan, met smeerkaas, choco en worsten als beleg. We lunchen samen met de andere deelnemers van de Blöm-fox tocht en natuurlijk worden alle belevenissen en ervaringen gedeeld met elkaar. 

De rest van de middag hebben we vrije tijd in basecamp. Lotte neemt een uitgebreide douche en doet het rustig aan. Thijs deelt de hot tub met andere kampeer gasten. Wim en ik hebben na de lunch onze energie terug gevonden en gaan nog voor een wandeling van een kleine 7 kilometer naar een uitkijkpunt. De hike gaat door een heel mooi bos en loopt over een stenen pad best wel wat stijgen en dalen. We lopen langs twee mooie meertjes, maar geraken niet helemaal tot aan het uitkijkpunt, want dan zouden we te laat terug zijn voor de BBQ.

Om 18u worden we verwacht voor een gezellige BBQ en kampvuur om met deelnemers en begeleiders na te kaarten over de afgelopen week. Moe maar voldaan kruipen we voor een laatste keer vanavond in onze slaapzak. Morgen verlaten we basecamp en het kano- en kampeer avontuur. 

We hebben echt genoten van deze week. De supervriendelijke begeleiding en het materiaal dat we van k-jak.nl hebben gekregen was allemaal prima in orde. Wie ooit een kano-tocht wil doen, ik zou deze organisatie zeker aanraden. 

De rit van basecamp naar huis zou te vermoeiend zijn in één keer. We merken heel goed dat we 8 nachten in een tent geslapen hebben. Op zich ging dit nog redelijk goed, maar je voelt wel dat de nachtrust niet is wat het hoort te zijn. Daarom zijn we heel blij dat we op voorhand hadden ingeschat dat onmiddellijk na de kano-tocht de rit naar huis doen wat te gek zou zijn. Dus een nachtje in een hotel in Göteborg is zeker niet verkeerd.

Na het ontbijt in basecamp nemen we afscheid van de begeleiders Bas, Yvon en Evert, Marieke en Jinske. Daarna bollen we bijna 4 uur naar Göteborg. 

Ons hotel ligt midden in de stad. Ondanks de vermoeidheid vinden Wim en ik het toch de moeite om een stadswandeling te doen. De kinderen houden het bij een bezoek aan de dichtstbijzijnde Espresso House voor een echte barista koffie en zoeken daarna de rust van de hotel kamer op. 

Wij komen uiteindelijk op een stadswandeling van een kleine 9 kilometer vooraleer we de mooiste plekjes van Göteborg denken gezien te hebben. Nu ja… qua uitzichten en oude stad hebben we zeker al mooiere steden gezien. Maar toch de moeite om even in de stad rond te kuieren. Vooral in de Haga wijk zien we de echte Zweedse “fika”. Overal vind je kleine, gezellige koffiebars waar mensen koffie met een kanelbullar zitten te eten. Dat zijn grote Zweedse kaneel broodjes in de vorm van een opgerolde koffiekoek. We willen wel graag proeven, maar de porties van zo één kanelbullar zijn zo groot en eigenlijk hebben we echt geen honger. Misschien een andere keer.

Na de wandeling spreken we met de kinderen af in een pub/bistro voor het avondeten, en dan vroeg onder de wol. Het was een vermoeiende reis, en morgen staat er een lange rit naar huis op de planning.

Hier in Göteborg sluiten we dan ook onze reis naar Zweden af. We hebben enorm genoten van deze drie weken. In het eerste deel van de reis hebben we vooral Zweden als land, cultuur en geschiedenis leren kennen. De laatste week was een gezinsactiviteit zoals we nog nooit hebben meegemaakt. Zowel Wim, ikzelf als de kinderen hebben ontzettend genoten van deze quality time met ons vieren. 

Met deze laatste blog sluit ik dan ook moe, maar zeer tevreden dit reisverslag.