22 aug: Kano - dag 5

Ons mini privé eilandje dat we gisteren vonden is wel een topper. Na een rustige nacht (geen regen en weinig wind) genieten we van het prachtige uitzicht bij het openen van onze tent. We willen vandaag goed op tijd vertrekken want er staat een flinke tocht met twee landtransporten op het programma. Opstaan ging wat moeizaam maar vanaf dat iedereen goed en wel in de weer is, gaat het behoorlijk vlot. We ontbijten en pakken heel onze boel weer in voor de volgende etappe.

De wind is helemaal gaan liggen en we glijden met onze kano’s door een biljart-vlak water tot het einde van het meer. Daar moeten onze kano’s uit het water en op hun karretje. We stappen 2,5 kilometer tot we de kano in het volgende meer weer te water laten. Het is wel een heel gedoe om telkens de bagage in en uit te laden. Maar het loont de moeite. Het meer, Skårdalsvattnet, waar we nu in terecht komen lijkt wel een droom. Er is helemaal niemand, het is er muisstil en geen enkel golfje of rimpeltje op het water. We nemen hier uitgebreid de tijd om te genieten van de rust en de stilte. We dobberen een tijd lang zonder dat er ook maar iemand een woord zegt. 

Deze droom van stilte en rust duur maar 1,5 kilometer. Op het einde van dit meer moeten we er weer uit voor het laatste maar ook lastigste landtransport van de drie. Wanneer beide kano’s uit het water zijn vinden we een grindweg die eerst een flink eindje bergop gaat. Niet gemakkelijk om die zware kano met bagage hier naar boven te sleuren. Maar het lukt. 

Na een dik half uur stappen en sleuren bereiken we het punt waar we terecht komen in het laatste  meer. Foxen is de naam, hier ligt ook onze eindbestemming. Maar dit is nog wel even varen. Foxen is een heel groot meer, ongeveer 14 kilometer lang en 4 kilometer breed. Onze tocht gaat naar de overkant van het meer, maar daarvoor moeten we het dus volledig oversteken. We peddelen eerst tot een stuk waar het meer “slechts” 1,5 kilometer breed is en daar wagen we de oversteek. Er is best veel wind dus het is een behoorlijk sportieve overtocht met veel golven. Maar we hebben nog wel wat energie over en geraken op een veilige manier aan de overkant. 

We zoeken ons een kampeerplek, maar het is al vrij laat. Rond 17u is het moeilijk om nog een goede plek te vinden. De meeste kampeerplekjes zijn dan al bezet. We zijn ook wel erg moe, want die twee landtransporten en de winderige oversteek hebben toch wel al onze energie gevraagd. Uiteindelijk zien we een ander stel (Nederlandse) deelnemers van dezelfde tocht, zij hebben nog veel plaats over en nodigen ons uit om hun plek met ons te delen. Er komen wat later ook nog twee Duitse dames aan en die vinden ook nog een plekje. Thijs maakt een kampvuur en met z’n allen maken we er nog een gezellige avond van.