9 mei: Porto-Vecchio

We beginnen rustig op het gemakske aan onze vakantie. Het reizen naar Corsica loopt in de voormiddag. Al om 5u45 bollen we richting luchthaven van Charleroi. We vertrekken belachelijk vroeg, maar we willen de files op de Antwerpse en Brusselse ring voor zijn. Ruim op tijd komen de bij de luchthaven. Aan de check-in en bagagecontrole is letterlijk niemand. Zelfs het boarden in het vliegtuig gaat sneller dan gepland. Het vliegtuig kan daardoor 20 minuten vroeger vertrekken dan gepland. Dat is plezant, zijn we ook vroeger in Figari.

Ook de auto huren in Figari gaat bijzonder vlot. We huren bij Sixt een Peugeot 2008, een spiksplinternieuwe wagen met nog maar 2700km op de teller.

In de namiddag doen we het op ons gemak. We stoppen even in Palombaggia aan het mooie witte strand met tropisch blauw water. Mooi helder azuurblauw water wanneer de zon vollenbak schijnt. Als de zon achter de wolken kruipt, krijgt het water een iets grijzere kleur.

Na een korte bezoekje aan het strand (en de strand bar 😉) bollen we rustig verder tot in Porto-Vecchio. Portivechju in het Corsicaans. Het is aan de wegwijzers al snel duidelijk dat de Coriscanen op hun eigen taal en eigenheid gesteld staan. Op vele wegwijzers is de Italiaans/Franse naam met graffiti overspoten.

We checken goed op tijd in bij ons hotel. Beetje uitpakken, eventjes rusten en dan wandelen we naar het centrum van Porto-Vecchio.

In het kleine, oude centrum van Porto-Vecchio vinden we kleine gezellige winkelstraatjes vol met souvenier winkeltjes en winkeltjes met lokale specialiteiten, en heel veel restaurantjes.

We bezoeken ook nog even de Eglise Saint-Jean Baptiste, oftewel de kerk van Sint-Jan de Doper. Bij een prachtig mooi Mariabeeld branden we nog een kaarsje voor Bomma Essen.

Wim had via de reviews van Google een restaurantje gevonden “Casa di Carlita”. Een vriendelijke dame heeft haar living omgetoverd tot Italiaans restaurantje en kook in haar open keuken. We eten ons buikje (veel te) vol met de lekkerste pasta die we ooit gegeten hebben.

Op moment van schrijven zitten we nog in de tuin van ons hotel met een digestive en uitzicht op het biljartvlakke water van de baai van Porto-Vecchio.