11 aug: Op zoek naar papegaaiduikers in Borgarfjörður

Vanochtend worden we wakker onder een grijs wolkendek. De weer app beloofd wel opklaringen in de namiddag maar daar zijn we lang niet zo zeker van. En Lotte voelt zich niet zo goed vandaag. Twee factoren die onze dagplanning zullen beïnvloeden. Na lang twijfelen trekken we naar Borgarfjörður om papegaaiduikers te spotten. Hiervoor heb je geen zon nodig en hoef je geen lange wandeling te doen. 

Onderweg naar Borgarfjörður komen we een gek groen hokje tegen. Dankzij de blog van Kato wist ik dat dit de moeite was om eventjes te stoppen (dank je wel Kato, voor alle nuttige informatie!). Het blijkt een volautomatische snoep en drank automaat te zijn. Hij wordt aangestuurd door een zonnepaneel, en er is zelfs een wasbakje met stromend water. Zomaar… in the middle of nowhere? Wat ons ook opvalt is dat het pleintje er rond zeer netjes is aangelegd en onderhouden. We vragen ons af wie deze taak op zich neemt. 

Na een autorit van een goeie 70 km, komen we aan bij de “Puffin colony”, maar helaas geven veel puffins niet thuis. Blijkt dat ze rond de middag vooral op het water zitten. En we gaan ook richting midden augustus, wanneer de jongen dan groot genoeg zijn trekken de puffins naar open zee.

Gelukkig hebben we al heel veel puffins gezien aan de Dyrhólaey klif enkele dagen geleden. Toch had Wim nog geen foto kunnen maken van een puffin met visjes in z’n bek, en jawel… dat is vandaag dus wel gelukt! We hebben er dus wel degelijk gezien en gefotografeerd maar je had er wat geduld voor nodig. 

Na het bezoek aan de puffins voelt Lotte zich nog steeds niet echt geweldig en we besluiten dan ook om vandaag geen wandeling te doen, maar wel een autotocht door de prachtige bergen van Austurland (oostelijke kant van IJsland). Deze bergen zijn het “hikers paradijs” als je hun website mag geloven. Er zijn tal van wandelroutes, allemaal met goede wegwijzers. Wij doen dus een bergpad met onze auto, enkel voor 4x4 en na een tijdje besef ik ook waarom. Grind worden stenen en we hebben de 4wd kracht wel nodig om op deze stenen pad de steile hellingen te nemen. Heel plezant voor de chauffeur 😊.

Op relatief korte tijd (45 min heen en dezelfde weg terug) rijden we 20 km door het berglandschap. We ontdekken een zeer kleurrijke bergketen. Deze autotocht is toch wel de moeite. We vinden ook de Hvítserkur, een heel speciale berg van licht gesteente (ryoliet) met aders van zwarte basalt. Deze vind je niet in de standaard reisboekjes, maar onze privé-geoloog wist het allemaal te vertellen. 

Thuisgekomen eten we de typische IJslandse lamssoep (goed gevulde soep met veel vlees en groentjes). Nadien demonstreert Thijs nog even dat hij geen problemen heeft om in de ijskoude rivier te duiken. Na de koude duik kan hij lekker opwarmen in de hot tub aan het huisje.