16 aug: Godafoss en de transfer naar het binnenland

Vandaag staan er heel wat kilometers op de planning. We maken de transfer van het noord-oosten naar de highlands in het binnenland. Een autorit van 330 km.

We vertrekken langs het noorden. Zo passeren we eerst nog de Godafoss. De zoveelste waterval, maar ook wel weer heel mooi. Ook behoorlijk druk want deze ligt vlak naast de hoofdweg. Heel gemakkelijk en populair om te bezoeken. 

Na een wandelingetje tot aan de waterval en terug rijden we verder naar Akureyri. De grootste stad van het noorden van IJsland. Het blijkt een vrij moderne stad en er heerst een drukte van jewelste. Toch als je het vergelijkt met het weinige volk dat we tot nu toe zijn tegengekomen. 

We kuieren wat rond, eten op een (uiterst zonnig) terras een warme lunch en vertrekken dan richting binnenland.

Wanneer we de hoofdweg verlaten komen we een wegwijzer tegen. Je ziet ze hier wel vaker, maar vandaag wil ik de foto toch met jullie delen. Je moet het bord al behoorlijk grondig bestuderen vooraleer je alles hebt gesnapt. Wij moeten richting Kjalvegur volgen. 

We beginnen aan de grindweg naar de bergen. Deze grindweg is maar liefst 106 km! In het begin gemakkelijk, comfortabel en goed te rijden. Makkie…

Na 70 km stoppen we eventjes bij Hveravellir, een geothermisch veld met warm water bronnen. Leuk om door te wandelen, en ze stinken minder hard dan diegene van vorige week aan Mývatn. Wie in deze streek komt, zeker de moeite om eventjes te stoppen. 

De laatste 40 km van de rit zijn een uitdaging. De grindweg wordt moeilijker, en als chauffeur vereist het toch de nodige concentratie om de grootste stenen en putten op de juiste manier aan te rijden. Helemaal op het einde krijgen we nog een kleine rivier-kruising cadeau ook. Het is maar een klein riviertje maar wel plezant om te doen met de auto.

We komen aan in Kerlingarfjoll Mountain Resort, een mooie uitvalsbasis om morgen een wandeltocht in de bergen te maken. Mountain Resort klinkt chique, maar we verblijven in een hotel specifiek gericht op wandelaars in de bergen. Eerder een veredelde berghut, zeg maar. Op de foto zie je de rode driehoekige huisjes. Daar slapen Thijs en Lotte. Wij slapen in het hoofdgebouw. 

Blog tags