18 aug: Fagradalsfjall- save the very best for the very last

Vandaag zou een rustige dag worden. We hebben nog een flinke rit te rijden van het mountain resort naar Keflavik. Daar hebben we een hotelkamer zodat we morgen vroeg naar de luchthaven kunnen.

We hebben niet echt veel gepland vandaag. Alles wat we wilden zien hebben we gedaan. We zetten koers richting Selfoss en bezoeken onderweg de Kerið krater. Een korte stop maar wel een juweeltje om eventjes te bekijken. 

In de auto zijn de kinderen meestal met hun gsm bezig. Dat levert vandaag wel het idee van de dag. Lotte ziet op social media dat de Fagradalsfjall terug actief is. De beslissing is snel genomen. Dat wordt de wandeling voor de namiddag. 

Wanneer we er parkeren is er heel veel mist. We twijfelen of het de moeite gaat zijn, maar wat hebben we te verliezen… De wandelaars die we onderweg tegenkomen bevestigen dat we vooral moeten volhouden, dat het werkelijk de moeite is. 

De wandelroute (A) die we volgen is slecht, of beter gezegd niet, aangegeven. We moeten volledig op onze wandel-gps vertrouwen. We zitten op een flank met losse stenen, veel vulkaan-as, geen wandelpad, heel veel mist en we horen ergens vlakbij het gedonder van de vulkaan. Dat is voor ons doen toch wel behoorlijk avontuurlijk. Ik vertrouw het niet helemaal, de kinderen vinden het geweldig spannend. Het lijkt of de lava elk moment rond je oren kan vliegen. 

En dan ineens … zien we vaag door de mist de actieve vulkaan z’n lava spuwen. Niet te beschrijven wat voor een gevoel dat geeft!

We vinden een mooi plekje op de flank van waar we de vulkaan echt goed kunnen zien. De rode hete lava stroomt slechts 200m voor ons uit. 

Er worden ontelbaar veel foto’s gemaakt. Het is werkelijk een unieke ervaring. Iets dat we altijd zullen koesteren en waarschijnlijk nooit meer zullen meemaken. Een apotheose om van te dromen!

Met heel veel moeite (we willen eigenlijk echt niet weg hier) keren we pas na 6 uur terug naar beneden. Omdat de wandeling in de mist een uitdaging is, vormen we een wandelgroep met een Italiaans koppel en twee Parijse dames. Een gezellige bende en er wordt goed gebabbeld onderweg. Ook de kinderen genieten van een goed gesprek in het Engels met de Italianen. 

Laat, moe, maar voldaan eten we nog een warme maaltijd in restaurant Rain in Reykjanesbær. Nu nog naar het hotel, valiezen organiseren voor de vlucht, huurauto inleveren, douchke pakken en dan snel gaan slapen. De wekker staat om 4u morgenvroeg.