11 aug: Wandeling aan de Pass dal Fuorn

Gisteren fietsen, vandaag weer wandelen. We proberen onze activiteiten een beetje af te wisselen. De weersvoorspellingen zijn best wel ok, dus we stellen onze wandel-gps in op een tochtje van 7km aan de Pass dal Fuorn (Ofenpass voor de liefhebbers van het Duits).

De wandelrugzakken zijn snel ingepakt, waterzakken gevuld, nog even naar het buurtwinkeltje voor wat broodjes en worst, en dan zijn we weg. Met de auto rijden we 20 minuutjes tot aan het vertrekpunt van de wandeling. We zitten dan op 1800m en we stijgen vandaag tot 2300m. De klim vandaag is minder zwaar dan de wandeling van twee dagen geleden. Mij gaat het alleszins een stuk beter af.

Even start de wandeling in het bos, maar al snel bereiken we de bomengrens en wordt het landschap ruiger. We genieten van de typische vergezichten met de ruwe grijze rotsmassieven. Onze picknick houden we boven aan de wandeling. Tijdens het eten krijgt Lotte enkele gemsen in het vizier. Snel halen we de verrekijker boven. Helaas ligt de grote gems levenloos op de grond, en blijft het kleintje als een weesje achter. Dat is de natuur zeker.

Na de middag gaat de wandeling hoofdzakelijk in dalende lijn. Tijdens deze afdaling zien we op een grote rotsflank een kudde edelherten (Red Deer in het Engels, Tschierv in het Reto-Romaans). Het zijn enkel vrouwtjes en kleintjes, geen grote geweien te zien.

Wanneer we stilstaan om naar de edelherten te kijken, komt er een klein vlindertje vriendjes maken met Thijs. Het nestelt zich op Thijs z'n handpalm en komt er niet meer af voor de komende kilometers.

Wanneer we terug beneden komen aan de parking, worden we aangesproken door een boswachter. Hij vertelt ons dat er een baardgier laag over vliegt. Helaas veel te moeilijk om te fotograferen. Maar we zien hem wel enkele keren van dichtbij. Wat een machtig groot dier.

Deze dag voegt weeral een mooie wandel-ervaring toe aan onze herinneringen. Prachtige berglandschappen gezien, en toch wel verschillende wilde dieren kunnen spotten.